Mezuniyet, Hisler, Soru İşaretleri, Mutluluk

Ortaokuldayken, elbette hızla büyümek istediğim zamanlardı, kendimce "kabul ederdim" henüz küçük olduğumu ve bazı hesaplar yapardım. Küçüklüğümü kabul etmek olgunluk gibi gelirdi, "Lise 1'de de küçük olacağım tamam ama, lise 2'de artık okula da alışmış olurum, büyümüş sayılırım." dedim önce. Lise 2 oldu, baktım hala saçmalıyorum, hesap tutmadı. Bundan sonraki hedefim ise lise son sınıf oldu, "Artık üniversiteye gideceğim, tabii ki büyümüş olurum o zaman." dedim, yine tutmadı. Kişiliğimin, görünüşümün şekillenmeye başladığını hissettiğim kadar, henüz "sistemin" yeterince oturmadığını da hissediyordum. Sonra üniversite başladı, ilk yıl gerçekten insana geleceğe dair ciddi hayalleri arttırdığı için "artı bir büyüme" katıyordu, ama yetersizdi. Üniversite 2'nin sonlarında ise bu hesabı yapmayı farketmeden bıraktığımı gördüm; sanırım sorumun cevabına en yakın olduğum an buydu.

Üniversite 3'te Erasmus'a gittim, aylarca tek başıma başka bir ülkede yaşadım, elimdeki parayla deterjandan yemeğe hayatımı idare etmeye çalıştım, çok para harcadığım aylarda babama elimdekinden daha çok para söyleyip günlerce kesenin ağzını sıkmaktan kese kalmadı artık. J Derken bir sürü ülke, kültür tanıdım, yabancı bir dilde topluluk önünde-ciddi konulara dair konuştum, Brüksel'de, Avrupa Parlamentosu'nda yaptığım bir konuşma sonrasında iş teklifi dahi aldım. "Dahi" diyorum, çünkü her ne kadar genelde güven sorunum olmasa da, insanın kendisine oturtamadığı bir kılıftandı tüm bunlar; "oluyormuş", dedim, olduranların hepsinin içinde bir küçük çocuk varmış. 

Tüm bu tecrübelerden sonra anladım ki, bütün o hesapları boşuna yapmışsın küçük Melis. Zira büyümenin sırrı, hiç büyümüyor olmasıymış insanın. Çocukken, insan bir yaşa gelir ve hop! "Artık büyüğüm ben, renkler bile daha başka." dediğini sanırdım, meğer hiç alakası yokmuş yaşla başla. İnsan sadece hayatın tozundan kirlenir, donuklaşırmış ama, içi yine aynı çocuk kalırmış. Sorumlulukların artmasıyla ağırlaşırmış ruh sadece, yine de o çocuğu öldürmeye yetmezmiş hiçbir güç, yaratılışta doğa böyleymiş meğer. 


Yıllarca beklenen gün geldi, 3..2..1.. attım kepimi. 

Günlerce düşündüm atsam bulamam, duvara asacağım onu daha, ip mi bağlasam... Sonra 3.. dedi ses, 2.. dedi, yıllardan gelen öyle bir hırsla olabildiğince yukarı fırlattım kepi. Videolarda da var, attıktan on saniye sonra kızlara "Şu benim kepim mi? Kepim nerede?" diye söyleniyorum ama olsun, değdi. JJ (Sonra başka birinin kepini aldım laf aramızda, bükük müküktü ama neyse, benimkini de kim aldıysa kısmet.) 

Ortaokuldayken, 25-30 yaşındakilere "Peheey yaş geçmiş." diye bakardım; şimdi anlıyorum işte, insan "bebekmiş" bu yaşlarda. Bir yandan usul usul yüzümün değişmeye, bir iki tel beyaz saç bulup heyecanla incelemeye başladığım şu dönemde bir şeyi en çok merak ediyorum... Her yaşta olduğu gibi, misal, yaşarsam 25-30-35 diye gidecek yaşlarımda, acaba ne diyeceğim şu yaşıma? "Keşkem" olacak mı? Şu an hemen her hayalimi gerçekleştirebilecek bir yerde olduğuma öyle inanıyorum ki, dilerim bunun yaşla çok alakası yoktur ve ben 35'imde, 40'ımda da böyle hissedebilirim. Hayata hazır, yeni mezun, büyük hayaller taşıyan genç bir kadın olarak, keşke diyorum, kendimi on sene sonrasından görebilseydim... Şu an üniversitede olsam zira, kendime daha çok gezmemi, daha çok dil öğrenmemi, daha çok staj yapmamı, daha çok sosyal etkinliğe katılmamı, daha daha daha çok "yaşamamı" söylerdim.

Şimdi ise iş hayatı başlıyor, Sultanahmet'ten Sirkeci'ye uzanan tatlı-ağır yürüyüşler sadece hafta sonu olacak belki. Dostlardan başka şehirlere gidenler zor görülecek, çok şey tepetaklak değişecek, hepimizi sarsacak hayat iliklerimize kadar. 


Ama ne olursa olsun diyorum, bu 'son' güzel bir de başlangıç olacak; tüm bu taze-neşeli fotoğraflar "eski" olduğunda artık, on yıl sonra, gelecekte, bu yaşımda yaptıklarıma minnet duyacağım adımlar atmak dileğiyle... 



*

Yorumlar

  1. Tebrik ederim. Umarım hayatı hep farkında olarak yaşarsınız ve hayallerinizi gerçekleştirebilirsiniz.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok çok teşekkür ederim Musa Bey, dilerim öyle olur.

      Sil
  2. Φωτογραφίες απο την αποφοίτησή σου;; Θερμά συγχαρητήρια!!!!! καλή σταδιοδρομία!!!!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ναιιιι σ'ευχαριστώ πολύ Χριστίνα μου :)

      Sil

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar