Bunda da bir hayır var mıdır?
Saat gece ikiye yaklaşıyor; yarın sabah iki sınavım var ki, ilki 10:00'da.
Bugün hayat fena kırdı kalbimi. Gerçekten tüm gündür yağmurda ıslanmış kedi yavrusu gibi hissediyorum.
Bir halkla ilişkiler ajansı var ki, efsane. Tüm dünyada ofisleri var, insanın orada çalışmak için öleceği bir yer, çok çok profesyonel bir şirket. Ben buraya ulaşmıştım bir süre önce, kısa bir konuşmuştuk, ama üstünden belki bir aydan fazla zaman geçti. Bu sabah saat 10:00 civarı telefonum çaldı, tatlı bir hanımefendi o ajanstan aradığını, onlarla iki ay staj yapmak isteyip istemediğimi, istersem hemen başlayabileceğimi söyledi. Ortalıkta deli gibi koştum, kardeşimi uyandırıp neler olduğunu anlattım, mutluluktan öldüm.
Fakat sevgili üniversitem, zorunlu stajı kaldırdığı için sadece yaz aylarında, iki ay için SGK'yı ödüyor ve bana da bu kağıdı vermeyi reddettiler. Mail yazdım, konuştuk ajansla ama arayıp üzülerek sigortasız staj yapamayacağımı belirttiler. Tam sömestr gelmişken, tam gün mis gibi gidebilecekken, ah be okul... Ardından twitter aracılığıyla rektöre yazdım ama okula karşı net - korumacı bir tavır dışında hiçbir sonuca ulaşmadık. Gönüllü stajı ödemez okul diyor, doğrudur; fakat bizim fakülte zorunlu stajı kaldırdı, o ne olacak? Bir de "Okulu suçlama kolayca, emek verenlerin hevesi kırılıyor." dedi. Emek verenler, heves kırılması... Bana kendimi ve bugünü hatırlattı bu. Bir hocamız Boğaziçililer gibi birbirinizi, okulunuzu koruyun, demişti. Önce okulun bizim tarafımıza geçmesi lazım, bizi evladı gibi görüp nasıl sorunlarını çözeriz demesi lazım, bu böyle işte o kadar demesi değil. Göz göre göre gitti bu şahane fırsat... Şaka gibi, daha dün düşünmüştüm ben bu ajansı arayayım hiçbir beklentim yok yeter ki geleyim diyeyim, diye. Ne diyeyim, hissettiğim tek şey kırgınlık.
Bir de çoğumuz okul ile ilgili sosyal medyada konuşmaktan korkuyoruz, bunu görüyorum devamlı. Bu da ayrı trajik! Negatif eleştiri yapmak suç oldu da haberimiz mi yok? Durum budur, söz hakkı doğan konuşabilir. İnsanız ya, o açıdan.
Yakınlarım ve kalbim, "Her şeyde bir hayır vardır." dediler. İlk defa buna bu kadar çok inanmak istiyorum. Bakalım...
*
Bugün hayat fena kırdı kalbimi. Gerçekten tüm gündür yağmurda ıslanmış kedi yavrusu gibi hissediyorum.
Bir halkla ilişkiler ajansı var ki, efsane. Tüm dünyada ofisleri var, insanın orada çalışmak için öleceği bir yer, çok çok profesyonel bir şirket. Ben buraya ulaşmıştım bir süre önce, kısa bir konuşmuştuk, ama üstünden belki bir aydan fazla zaman geçti. Bu sabah saat 10:00 civarı telefonum çaldı, tatlı bir hanımefendi o ajanstan aradığını, onlarla iki ay staj yapmak isteyip istemediğimi, istersem hemen başlayabileceğimi söyledi. Ortalıkta deli gibi koştum, kardeşimi uyandırıp neler olduğunu anlattım, mutluluktan öldüm.
Fakat sevgili üniversitem, zorunlu stajı kaldırdığı için sadece yaz aylarında, iki ay için SGK'yı ödüyor ve bana da bu kağıdı vermeyi reddettiler. Mail yazdım, konuştuk ajansla ama arayıp üzülerek sigortasız staj yapamayacağımı belirttiler. Tam sömestr gelmişken, tam gün mis gibi gidebilecekken, ah be okul... Ardından twitter aracılığıyla rektöre yazdım ama okula karşı net - korumacı bir tavır dışında hiçbir sonuca ulaşmadık. Gönüllü stajı ödemez okul diyor, doğrudur; fakat bizim fakülte zorunlu stajı kaldırdı, o ne olacak? Bir de "Okulu suçlama kolayca, emek verenlerin hevesi kırılıyor." dedi. Emek verenler, heves kırılması... Bana kendimi ve bugünü hatırlattı bu. Bir hocamız Boğaziçililer gibi birbirinizi, okulunuzu koruyun, demişti. Önce okulun bizim tarafımıza geçmesi lazım, bizi evladı gibi görüp nasıl sorunlarını çözeriz demesi lazım, bu böyle işte o kadar demesi değil. Göz göre göre gitti bu şahane fırsat... Şaka gibi, daha dün düşünmüştüm ben bu ajansı arayayım hiçbir beklentim yok yeter ki geleyim diyeyim, diye. Ne diyeyim, hissettiğim tek şey kırgınlık.
Bir de çoğumuz okul ile ilgili sosyal medyada konuşmaktan korkuyoruz, bunu görüyorum devamlı. Bu da ayrı trajik! Negatif eleştiri yapmak suç oldu da haberimiz mi yok? Durum budur, söz hakkı doğan konuşabilir. İnsanız ya, o açıdan.
Yakınlarım ve kalbim, "Her şeyde bir hayır vardır." dediler. İlk defa buna bu kadar çok inanmak istiyorum. Bakalım...
*
Meliscim, eger ders programin müsaitse, staj yerine ögrenci part-time is basvurularinida deneyebilirsin. Ben ögrenciyken hep o sekilde calismistim. Para ve sorumluluk konusunda daha tatmin ediciler ve zorunlu staj belgesi aramiyorlar.
YanıtlaSilMerhabaa :) Doğrusu part time için yeterli vaktim yok maalesef, bir de bu tarz ajanslara "çalışan" olarak girmek de ayrı bir zor... En azından stajın ardından çalışan olarak girmeye imkan sağlanıyor. Bir de en önemlisi, şimdi 5 ay sonra mezun oluyorum ve aslında şu an çalışmak istemiyorum, bir ömür çalışacağım zaten hani son dönemim öğrenci olarak geçsin diye... Ama işte, burası çok çok iyi bir yerdi, o yüzden büyük heves etmiştim. Ne yapalım, okul bitince özgürce bulacağım artık bir şeyler... Çok teşekkür ederim ama fikir için, yine bakınacağım uygun fırsat olursa diye. :)
Sil