"Ait Olduğun Komünle" Yaşamak

Geçenlerde bir tabir duydum ve çok etkilendim.

Diyordu ki, "Dünyada, birlikte yaşamak için, aslında ait olduğumuz komünü ararız."  

Sahiden var mı ait olduğumuz bir komün? Hepimiz zaman zaman 'olmamışlık' hissetmez miyim etrafımızdaki insanlara karşı? Yoksa her daim ahenkle yaşayabileceğimiz, kafası ve kalbi bizim gibi çalışan bir komün var mıdır bir yerlerde... Belki de komünün buluşmayı, birleşmeyi bekleyen üyeleri. 

Hani bazı insanlar olur, misal ilkokul arkadaşınızdır ve senelerdir görüşmemişsinizdir. Ama birer çay alır oturursunuz sohbete, sabahı eder de anlamazsınız. Telefonda bile konuşsanız, tek bir vücuda dönüşmüş iki tango dansçışı gibidir muhabbetiniz; öyle sekmeden, öyle ahenk dolu, öyle "birbirini bulmuş". Acaba öylesi nadir insanlar mı aradığımız komün? 

Bazı insanlarla dünyanın öbür ucuna da gitsek, zamanında birbirimize bağlandığımız o incecik ip hiç kopmuyor... Çok uzağa çekiştirirsek hafif bir kağıt kesiği yapıyor, varlığını hissettiriyor. Ne garip, ne sırlarla dolu şu dünya, şu ruh... Kimi olur 20 yıl boşa tanırsın; kimi olur 2 saatte kenetlenir kalırsın. 

Komün işi benim aklıma yattı sanırım.

*