Unuttun mu?

Misal, yürüyorsunuz yolda. Her zamanki gibi bir gün, rutininizin bir parçası her şey. Bir saniyelik dalgınlık... Bam, öldünüz.

Yahu, biraz unutuyor muyuz sanki bu mevzuyu?

Sorunca herkes biliyor da...

O kadar kolay ki. Yani, evet, ölmek diyordum.

Yok, hiç can sıkıcı bir mevzu değil bu, çok heyecanlı sadece. Ne bileyim, bilinmedik "bir yer", emin olamadığımız birtakım bilinçaltı unsurlar derken, heyecanlı işte...

Çok bize bir şey olmazcıyız, sanıyorum. Şu televizyondaki partiler, nefretler, liderlik oynamacalar, ne kadar komik geliyor bunları düşününce. 

Vallahi, kelebekli hümanist'i oynamamaya çok gayret ediyorum; ama derdiniz ne sizin Allah aşkına? İnsanlar ölüyor be çocuklar. Neyin kavgası bu, neyin nefreti? 

Ya bu para, mevki işleri...

"-X teyzenin Y kızı da nişanlanıyormuş, çocuk mühendismiş, annesi profesörmüş, babasının üç evi varmış.

-Nasıl biriymiş çocuk, iyi miymiş?

-Bilmem, onu anlatmadılar."

Allah aşkına! Bazı şeyleri o kadar çok insan yapıyor ki etrafımızda, doğru gelmeye başlıyor saçmalıklar. Tavsiyem, yaşadığınız her ikilemde ölümü düşünün. Cepli kefen yapsalar yine olmuyor, Cem Yılmaz'ın dediği gibi "Biz VIP'dik, biz de mi öldük?" Heh, bedenin "VIP" idi de, ruhun standart. 

Ölüm, insana mutluluk verir.

Özgür hissettirir, sevdiği insanları daha çok sever insan; sevmedikleri için "Değiyor mu şimdi?" diye sorgular zihnini.

Hiçbir şeyi ertelemeden, hiç de korkmadan, tüm keyfiyle yaşamalı işte. Sevdiğimiz işlerin üzerine gitmeye gayret edip, olduğumuzdan daha kötü bir durumda olmamamızın bariz bir lütuf olduğunu sık sık aklımıza getirip, mümkün olduğunca yardım edip, armağanlaşıp, bol bol gezip, sevip; ama çook sevip, öyle, sadece yaşamalı işte.

Bazı değerli şeyler, "sakız" oldu diye dinlenmiyor artık. Ama, evet, ben yine söyleyeyim;

Seviyorsan söyle bence.

Sevin, söyleyin, iyilik isteyerek, gülümseyerek yaşayın, yaşayalım. Bugünün sabahı var mı, kimse bilmiyor. Buna da pek kafa yormadan, sadece yastığa başınızı koyduğunuzda "Bugün pek güzel bir gün oldu!" diyebilmeniz, bir işe yaradığınızı daima hissetmeniz dileğiyle...

Yaşam güzel, paylaşmak, gülümsemek ve sevmek daha güzel. 

Sevgiyle. :)

Melis



Yorumlar

  1. Şans eseri Yunanca bir kaç şey öğrenmek için twitter'dan sizin bloğunuzu buldum ve şunu söylemek isterim ki çok kaliteli bir kişiliğiniz var.Paylaşmayı seven,bildiğini saklamayan birisiniz.Gerçekten çok takdire şayan.Bu zamanda çok az malesef bu tür insanlar.Geçen arkadaşlarla oturuyorduk arkadaşın arkadaşı "Ben sevdiğim müzikleri bile paylaşmaya kıyamıyorum" dedi.Hayat bu kadar saçma olmuş işte.Egoizm,mükemmelliyetçilik kaplamış herkesi.Tekrar emeğinize sağlık.İyi çalışmalar.

    YanıtlaSil
  2. Çok teşekkür ederim iyi sözleriniz için, elimden geldiğince paylaşıyorum tecrübelerimi. Sağolun.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Popüler Yayınlar