Toprak... Bahçe 2018

Hollanda usulü sıcaklar yavaş yavaş başlamışken, bahçe toprağını temizledik geçenlerde. Ne büyük özlemdi içimdeki toprak özlemi; alanımız çok büyük olmasa da verdiği huzur ziyadesiyle büyük oluyor. Geçen sene şurada yazıvermiştim ilk mahsulü... Çok fazla "mahsullük" sebze ekmesek de, toprakta gözlerimin önünde büyüyüp yeşeren, açan herhangi bir bitki, bir can görmek anlatılmaz hisler bahşediyor her sene.

Bugün ise Hollanda'nın birçok şehrinde olan Intratuin'e gidip bahçe için birkaç çeşit fidan, ağaç, tohum alıverdik.

 Koca bir alanı kapsayan, sebzeden ağaçlara, çiçeklere birçok bitki bulabileceğiniz mekanda şu alttaki güzelliği görür görmez resmen aşık oldum. Öyle bir bakışım vardı ki kaplan gibi attım elimi kavuştuk hemen. Bu nasıl bir güzellik böyle, insana mutluluk veriyor...

 Bel hizasına yakın uzunlukta bir sümbül ağacı alıp ektik sonra, malum, kokusu bir başka oluyor. Bakalım güzelce büyüyüp serpilsinler dilerim...

Bir kırmızı, bir de beyaz gül fidanı... "Can suyu" ne güzel tabir.

Elbet biraz da biberiye.

Bu da çilekli eldivenlerimle mini bir çilek; olayları ponçikleştirmeden duramıyorum n'apıyım. :)

Bunlardan başka biraz kekik, domates ve yeşil biber fidesi, birkaç paket tohum... Biraz da geçen seneden kalanlar vardı; onları da ektik mi irili ufaklı, gerisi bolca sohbete ve sabretmeye kalıyor. Her bir cins bitkiye, yaprağına parmağınızın ucuyla usulca dokunmak onlarla konuşmanıza yardımcı oluyor sanki, bol bol konuşuyoruz, bol bol ne isterler ne severler okuyoruz. Çocuklar büyüdükçe yine bir mahsul yazısı paylaşıveririm belki bu yıl da... 

Unutmadan, bir de en sevdiğim çiçeğin diz boyu ağacından aldık: Manolya. 

Bence dünyanın ağaçta açan en güzel çiçeği olabilir.

İster bahçede, ister balkonda, ister pencere önünde; bir biçimde, toprak ile temasta olmanızı dilerim... Görüşmek üzere.

Melis